O nas
W naszym ośrodku funkcjonują:
Przedszkole, Szkoła Podstawowa, Szkoła filialna, Branżowa Szkoła I Stopnia, Branżowa Szkoła II Stopnia, Technikum, Policealna Szkoła Zawodowa, Szkoła Przysposabiająca do Pracy oraz Internat.
Proponujemy
profesjonalne formy kształcenia i opieki dla dzieci i młodzieży niesłyszących i słabosłyszących oraz niepełnosprawnym intelektualnie, z autyzmem i niepełnosprawnością intelektualną lub słuchową oraz z niepełnosprawnościami sprzężonymi.Zapewniamy edukację oraz całodobową opiekę i wyżywienie.
Umożliwiamy
rozwijanie własnych pasji w kołach zainteresowań oraz wyrównanie szans edukacyjnych na zajęciach terapeutycznych i rewalidacyjnych.
Wykwalifikowana kadra nauczycieli i wychowawców
dbająca o wysoką jakość nauczania i odpowiednią organizację sytuacji wychowawczych. Mało liczne klasy umożliwiające indywidualne podejście do każdego ucznia.
Rodzinna atmosfera
dająca uczniom poczucie bezpieczeństwa. Zajęcia Wczesnego Wspomagania Rozwoju Dzieci stymulujące wszechstronny rozwój najmłodszych dotkniętych niepełnosprawnością z jednoczesnym wsparciem psychologiczno-pedagogicznym rodziców przez terapeutów pracujących z dzieckiem. Ułatwianie kontaktów z młodzieżą niesłyszącą oraz niepełnosprawną intelektualnie w całym kraju poprzez udział uczniów w konkursach przedmiotowych, sportowych i artystycznych. Wyjazdy dzieci i młodzieży za granicę dzięki realizacji międzynarodowych programów, Rejsów Integracyjnych i Turnusów Rehabilitacyjnych. Pomoc w znalezieniu dobrych praktyk zawodowych, prewencja i przeciwdziałanie patologiom społecznym oraz wspomaganie ubogich rodzin, niewydolnych wychowawczo i zagrożonych patologią społeczną w ramach pomocy psychologiczno-pedagogicznej w Ośrodku.
Lokalizacja
Ośrodek usytuowany jest w pięknej zielonej okolicy, w pobliżu lasu, co pozwala odpocząć wychowankom od miejskiego zgiełku i hałasu.
Kierownictwo naszej placówki stanowią:
Dyrektor Ośrodka Szkolno-Wychowawczego - Danuta Jakubiszyn
Wicedyrektor Ośrodka - Martyna Szwacińska
Wicedyrektor Ośrodka - Ewa Jeziorska
Wicedyrektor Ośrodka - Ewa Molska
Kierownik Szkolenia Praktycznego - Sylwia Rose
Naszym patronem jest Konrad Mańka
Urodzony 2 maja 1915 roku w Dobrodzieniu, w rodzinie robotniczej. W 1922 roku, Konrad Mańka, wraz z rodzicami, przeprowadził się do Lublińca, gdzie jego ojciec otrzymał pracę woźnego w sądzie. W Lublińcu Konrad Mańka ukończył szkołę podstawową oraz uzyskał dyplom czeladnika stolarstwa. Od wczesnych lat szkolnych Konrad Mańka należał do harcerstwa. Pełnił funkcję zastępowego i drużynowego. Był członkiem lublinieckiej komendy hufca. Organizował biwaki, obozy i wycieczki harcerskie. W 1934 roku pracował w Centrali Dostaw Harcerskich w Krakowie.
W 1935 roku Konrad Mańka wrócił do Lublińca, gdzie zatrudnił się jako stolarz w Śląskim Zakładzie dla Głuchoniemych. W 1938 roku Konrad Mańka powołany został do zasadniczej służby wojskowej. Pełnił ją w kompanii reprezentacyjnej Wojska Polskiego w Warszawie przy Prezydencie Rzeczypospolitej Polskiej. Po wybuchu II wojny światowej brał udział w obronie Warszawy. Dostał się do niewoli niemieckiej, z której zdołał zbiec. Wkrótce wrócił do Lublińca, gdzie rozpoczął działalność konspiracyjną. 18 grudnia 1940 roku Konrad Mańka został aresztowany przez Gestapo – tajną policję hitlerowskich Niemiec. Został osadzony w więzieniu w Katowicach. Oskarżono go o przynależność do polskiej, tajnej organizacji patriotycznej, mającej na celu oderwanie Śląska od III Rzeszy Niemieckiej oraz udział w ruchu oporu przeciwko hitlerowskim Niemcom. W procesie sądowym, Konrada Mańkę skazano na karę śmierci. Wyrok wykonano, poprzez ścięcie, w dniu 14 lipca 1942 roku. Hitlerowscy oprawcy nie wydali ciała rodzinie. Stąd Jego ostatnia wola, by jego prochy zostały złożone na cmentarzu w Lublińcu nie została spełniona. Jego miejsce wiecznego spoczynku jest nieznane. W hołdzie polskiemu patriocie Konradowi Mańce, w uznaniu wielkich zasług dla Ojczyzny jego imieniem w 1945 roku został nazwany lubliniecki rynek miejski a w 1961 roku Państwowy Zakład Wychowawczy dla Dzieci Głuchych. W czterdziestą rocznicę jego śmierci na frontonie domu, przy ulicy Damrota w Lublińcu, w którym mieszkał w latach 1939-1940, została odsłonięta okolicznościowa tablica.